MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında iddianamede gösterilmediği halde, 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi gereği ek savunma hakkı tanınmaksızın 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanması suretiyle, savunma hakkının kısıtlanması,
Kabul ve uygulamaya göre;
2) Sanık ve arkadaşı ..."ın bir tarafta, mağdur ve arkadaşı ..."ın ise karşı tarafta yer aldığı iki grup arasında meydana gelen kavga olayının başlangıcına ilişkin olarak tarafların farklı anlatımlarda bulunması, sanık hakkında aldırılan adli raporda çok sayıda yaralanma bulgusuna yer verilmiş olması, tarafsız tanık ..."in bilgi ve görgüsünün olayın başlangıç aşamasından sonraya ait olması ve kabulün de “taraflar arasında belirlenemeyen bir nedenle çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü” şeklinde olması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığı şüpheye yer bırakamayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanmasını gerektirdiği halde bu hususun karar yerinde tartışmasız bırakılması,
3) Sanığın atılı suçu işlediği tarihin 6545 sayılı Kanun"un yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce olduğu gözetilerek, sanığın adli sicil kaydında yer alan suç tarihinden önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, yargılama konusu suçla ilgili kurulacak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel teşkil etmemesine rağmen; “sanığın verilen hükmün çıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içerisinde suç işlediğinin sübutu ile” şeklindeki yerinde olmayan gerekçe ile CMK"nin 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.