Kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8314 Esas 2020/10514 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8314
Karar No: 2020/10514
Karar Tarihi: 13.10.2020

Kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8314 Esas 2020/10514 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, hazineye ait arazi üzerinde bulunan ağaçları kesmesi sonrasında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, beraat kararı verilmesi gerektiği savunulmaktadır. Mahkeme, suça konu ağaçları kestikten sonra olay yerinde bırakma zorunluluğu olmadığı gerekçesiyle sanığın suçu işlemediği yönündeki savunmasını kabul etmektedir. Ayrıca, tanık beyanları dışında yeterli ve kesin delil elde edilemediğinden beraat kararı verilmesi gerektiği savunulmaktadır. Mahkeme kararında ayrıca, sanığın eyleminin mala zarar verme suçunu oluşturduğu kabul edilmiştir. Ancak, suç vasfının yanlış nitelendirildiği ve uygulamada hata yapıldığı savunulmaktadır. Kanun maddeleri olarak TCK 152/1-c maddesi (mala zarar verme) ile 152/1-a maddesi (kamu malına zarar verme) arasındaki fark açıklanmaktadır.

2. Ceza Dairesi 2020/8314 E. , 2020/10514 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamı ve oluşa göre talep üzerine şahsa ait ağaçları satın alarak kesip götürme üzerine kerestecilik yapan sanığın suça konu ağaçları kestikten sonra olay yerinde bırakmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı anlaşılmakla; sanığın üzerine atılı suçu işlemediği yönündeki savunmasının aksini gösterir, aşamalarda çelişkili beyanlarda bulunan tanık ...’in beyanlarından başka her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter nitelikte, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de:
Sanığın, hazineye ait arazi üzerinde bulunan dikili ağaçları kesmek şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK.nun 152/1-c maddesine uyan mala zarar verme suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 152/1-a maddesi ile uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.