Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."nın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... 7. İcra Ceza Mahkemesinin 05/07/2018 tarihli ve 2018/145 esas, 2018/289 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin merci ... 8. İcra Ceza Mahkemesinin 01/11/2018 tarihli ve 2018/44 değişik iş sayılı kararını müteakip, şikayete konu borcu ödediğinden bahisle sanık hakkındaki davanın ve cezanın düşürülmesine dair ... 7. İcra Ceza Mahkemesinin 09/11/2018 tarihli ve 2018/145 esas, 2018/289 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin merci ... 8. İcra Ceza Mahkemesinin 09/05/2019 tarihli ve 2019/44 değişik iş sayılı kararı aleyhine, ... Bakanlığı"nın 14/10/2019 gün ve 94660652-105-34-12535-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/10/2019 gün ve KYB. 2019-100882 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede,
2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu"nun 340.maddesinde "111 inci madde mucibince veya alacaklının muvafakati ile icra dairesinde kararlaştırılan borcu ödeme şartını, makbul bir sebep olmaksızın ihlal eden borçlunun, alacaklının şikayeti üzerine, üç aya kadar tazyik hapsine karar verilir. Hapsin tatbikine başlandıktan sonra borçlu borcun tamamını veya o tarihe kadar icra veznesine yatırmak zorunda olduğu meblağı öderse tahliye edilir; ödemelerini tekrar keserse hakkında tazyik hapsine yeniden karar verilir. Ancak, bir borçtan dolayı tazyik hapsinin süresi üç ayı geçemez." hükmünü içermekte olup, somut olayda sanığın 25/01/2018 tarihli icra taahhütnamesi ile 7 taksit halinde ödemeyi taahhüt ettiği borcunun 1 ve 2. taksitleri olan 30/01/2018 ve 05/02/2018 tarihli taksitlerini ödememesi nedeniyle alacaklı vekilinin şikayeti üzerine hakkında mahkumiyetine karar verildiği, dosya içerisinde bulunan tahsilat makbuzunda sanık tarafından 11/09/2018 tarihinde 10.000,00 Türk Lirası ödeme yapıldığı anlaşılmış ise de, ödeme tarihi itibari ile diğer taksitlerinde muaccel hale geldiği, yatırılan meblağın muaccel borcu karşılamadığı gözetilmeden itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Borçlunun ödeme şartını ihlal eyleminin şikayete tabi olduğu, şikayetçi vekilinin sanığın 30.01.2018 ve 05/01/2018 tarihinde vermiş olduğu taahhütlerden dolayı şikayette bulunduğu ve bu taksitlerin ödenmesi nedeniyle şikayet hakkının düşürülmesine karar verildiği, şikayetçi tarafın ödenmeyen diğer taksitlerle ilgili olarak da ayrıca şikayet yoluna başvurabileceği anlaşılmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 26/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.