MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı ... vekili tarafından süresi içinde temyizi istenilmekle, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
-K A R A R-
Dava, trafik kazası nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece hükmüne uyulan Dairemizin 01.04.2019 tarih, 2016/10086 Esas ve 2019/3848 Karar sayılı ilamında özetle; davacılar için hak ve nasafet kuralları çerçevesinde daha yüksek manevi tazminata hükmedilmesi gereğine değinilmiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 24.524,56 TL. destekten yoksun kalma tazminatının, kaza tarihinden işleyecek faiziyle (davalı sigortacı için reeskont avans ve diğer davalı için yasal faiz olmak üzere) davalılardan müteselsilen tahsiline; davacı ... için 15.000,00 TL. ve diğer davacılar için 10.000,00"er TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı ..."ten tahsiline, fazlaya ilişkin maddi ve manevi tazminat isteğinin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına; davacılar için manevi tazminatın takdirinde TBK"nın 56. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı ... vekilinin diğer tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı taraf, davacı eş ... için 50.000,00 TL. ve diğer davacılar için 40.000,00"er TL. olmak üzere toplam 170.000,00 TL. manevi tazminat isteminde bulunmuş; mahkemece davacıların manevi tazminat istemi kısmen kabul edilerek kararda yazan miktarlarda manevi tazminat hüküm altına alınmış ve kabul edilen manevi tazminatlar üzerinden herbir davacı yararına ayrı ayrı vekalet ücretine karar verilmiştir.
İhtiyari dava arkadaşı konumunda olan davacılardan herbiri için ayrı ayrı vekalet ücretine karar verilmesi esasen doğru olmakla birlikte, mahkemenin bozmadan önceki ilk kararında herbir davacı için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmeyip toplam manevi tazminat miktarı üzerinden tek vekalet ücretine hükmedildiği ve mahkeme ilk kararının bu
yönden davacılar tarafından temyiz edilmediği (sadece manevi tazminat miktarları bakımından temyiz edildiği) görülmektedir. İlk karardaki vekalet ücreti belirleme şekli bakımından davalı taraf yararına usuli kazanılmış hak oluştuğu dikkate alınarak, manevi tazminatlar bakımından davacılar yararına tek vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken, fazla vekalet ücretine karar verilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK"nın 370/2.maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin diğer temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme hükmünün (7), (9), (11) ve (13). bentleri karardan çıkartılarak işbu bentlerin tamamının yerine tek bent olarak "davacılar kendilerini vekille temsil ettirdiğinden, hüküm altına manevi tazminatların toplamı olan 45.000,00 TL. üzerinden, karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT hükümleri gereği hesap edilen 5.300,00 TL. vekalet ücretinin davalı ..."dan alınarak davacılara verilmesine" cümlesinin yazılmasına, kararın diğer bentlerinin numaralarının buna göre teselsül ettirilmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."a geri verilmesine 01/11/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.