Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."in, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... 2. İcra Ceza Mahkemesinin 02/05/2019 tarihli ve 2018/1714 esas, 2019/710 sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığının 14/10/2019 gün ve 94660652-105-42-13781-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/10/2019 gün ve KYB.2019/99828 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 10/10/2018 tarihli taahhütnamede işleyecek faiz olarak 1.098,62 Türk lirası belirtilmiş ise de; bu faizin hangi dönemleri kapsadığı, icra takibinin kesinleştiği tarihten taahhüt tarihine kadar işlemiş ve taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz olup olmadığı konusunda herhangi bir açıklık olmadığı gibi alacaklı vekilinin son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraati yerine yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
10/10/2018 tarihli taahhüt tutanağında, icra takip öncesi işlemiş faizin 421.49 TL olarak takipte kesinleşen miktar içerisinde gösterildiği, “faiz” olarak gösterilen 1.780,41 TL’nin takip tarihi olan 21/06/2018 tarihi ile taahhüt tarihi olan 10/10/2018 tarihi arasında işlemiş faiz olduğu, işleyecek faiz olarak gösterilen 1.088,62 TL’nin de taahhüt tarihi olan 10/10/2018 tarihinden son ödeme tarihi olan 15/.../2018 tarihine kadar işleyecek faiz olduğunun anlaşılması karşısında, işlemiş veya işleyecek faiz konusunda bir belirsizlik bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 26/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.