15. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/5685 Karar No: 2018/5260 Karar Tarihi: 27.12.2018
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2018/5685 Esas 2018/5260 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı ve davalı arasındaki dava sonucunda 2. Asliye Hukuk Hakimliği tarafından dava reddedilmiştir. Davacı vekili tarafından Yargıtay'a temyiz başvurusunda bulunulmuştur. Ancak Yargıtay, kararın kesin olması nedeniyle temyiz istemini reddetmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise 14.7.2004 tarihli ve 5219 sayılı Yasa'nın 2. Madde A fıkrası ile HUMK'nın 427. Maddesidir. Kesinlik sınırı ise 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL olarak belirlenmiştir.
15. Hukuk Dairesi 2018/5685 E. , 2018/5260 K.
"İçtihat Metni"
Davacı ... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı ... 2. Asliye Hukuk Hakimliğince (Tük. Mah. Sıf.) verilen 17.05.2016 gün ve 2014/346-2016/208 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
14.7.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır. ... 2. Asliye Hukuk Hakimliğinin kararı 17.05.2016 tarihlidir. Davada 1.507,00 TL"nin tahsili talep edilmiş, dava reddedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 27.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.