MAHKEMESİ : Kayseri 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2015
NUMARASI : 2015/163-2015/276

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti;
Davacı, iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süreye ilişkin ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı İsteminin Özeti;
Davalı belediye vekili, davacının taşeron firmaların çalışanı olması sebebiyle belediye yönünden davanın husumetten reddi gerektiğini, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple sonlandırıldığını belirterek davanın reddini, davalı T.. vekili ise davacı ve diğer bir kısım işçinin performanslarının düşük olması ve verimsiz çalışmalarından dolayı 16.02.2015 tarih 96160997-313.99/823-2651907 sayılı yazı ile iş sözleşmelerinin sonlandırıldığını, işçinin tüm alacaklarından asıl işveren belediyenin sorumlu olduğunu, iş sözleşmesinin performans düşüklüğü nedeniyle haklı sebeple sonlandırıldığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Gerekçe;
Davacının davalılardan belediyenin ihale ile hizmet alım sözleşmesi kapsamında ihale alan taşeron firma işçisi olarak 15.02.2012-26.04.2015 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışmakta iken iş sözleşmesinin 17.02.2015 tarihinde yapılan fesih bildirimine istinaden 26.04.2015 tarihinde feshedildiği, iş sözleşmesi feshedilirken geçerli bir olgu gösterilemediği, iş sözleşmesinin geçerli sebeple feshedildiğinin işverence ispatlanamadığı anlaşılmakla davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz;
Hüküm davacı ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı işverence feshin geçerli sebebe dayandığı ispatlanmadığından, mahkemece feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmiş olması dosya içeriğine uygun olup, davalıların temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Davacının temyiz itirazına gelince;
4857 sayılı İş Kanunu’nun 21. maddesinin birinci fıkrasında işe başlatmama tazminatının alt ve üst sınırları gösterilmiş olup; söz konusu tazminatın belirtilen sınırlar arasında işçinin kıdemi, fesih sebebi gibi olgular dikkate alınarak belirlenmesi gerekir.
Dosya içeriğine göre söz konusu tazminatın davacının dört aylık ücreti tutarı olarak belirlenmesine karar verilmesi hatalıdır. Fesih sebebine ve davacının çalışma süresine göre davacının beş aylık ücreti tutarı olarak belirlenmesi dosya içeriğine uygun düşecektir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Feshin geçersizliğine, davacının davalılardan T.. San. Tic. Ltd. Şti."deki işine İADESİNE,
3-Davacının kanuni süre içinde başvurusuna rağmen işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının takdiren davacının beş aylık ücret tutarı oranında davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları şeklinde belirlenmesine,
4-Davacının işe iadesi için süresi içinde işverene başvurması halinde kararın kesinleşmesine kadar en çok dört aylık brüt ücret haklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesi gerektiğinin tespitine,
5-Yapılmış olan kıdem ve ihbar tazminatı ödemesi var ise yapılacak olan ödemeden mahsubuna,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 85,00 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak 05.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.