MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın yüzüne karşı verilen hükümde, temyiz süresinin başlayacağı tarih açıklanırken “tefhim ve tebliğden itibaren” ibaresinin kullanılarak yanıltıcı ifadede bulunulduğu, gerekçeli kararın sanığa 31.07.2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın da tebliğ tarihinden itibaren yasal süre içerisinde 02.08.2018 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla; sanığın temyiz dilekçesi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Ankara Batı 4. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin verilen 15/05/2014 tarih, 2014/294 Esas ve 2014/348 Karar sayılı hükmün temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 17.01.2018 tarih, 2016/11105 Esas ve 2018/881 Karar sayılı ilamıyla, anılan suçtan verilen mahkumiyet kararının bozulmasına karar verilip, bozmadan sonra yapılan yargılamada, mahkemece 05/07/2018 tarih ve 2018/147 Esas 2018/547 Karar sayılı hükümle bozma ilamına uymayarak yeniden sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiş ise de; mahkeme tarafından Yargıtay İlamı eklenerek sanık ile müştekinin duruşmaya davet edildiği, dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği, sanığın bozma ilamına karşı savunmasının alınarak, gerekçenin genişletilmesi ve hükmün değiştirilmesi suretiyle yeniden hüküm kurulduğu ve bu hükmün de Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun istikrar bulmuş içtihatları uyarınca (Örneğin, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 25.10.2016 tarih, 2015/783 Esas ve 2016/377 Karar sayılı ilamı) eylemli uyma sonucu verilen yeni hüküm mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, Ankara Batı 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05/07/2018 tarih ve 2018/147 Esas 2018/547 Karar sayılı hükmünün Dairemizce yapılan incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Bozma kararımız uyarınca, daha önce dinlenmeyen müştekinin dinlenerek, eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b. veya 141/1. maddelerindeki suçlardan hangisinin oluştuğunun tespit edilmesi gerekirken, müşteki dinlenmeksizin, sanığın eyleminin TCK"nın 141/1. maddesindeki suçu oluşturduğu kabul edilerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son gereğince sanığın kazanılmış hakkının korunmasına10.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.