Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/12928 Esas 2020/10509 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/12928
Karar No: 2020/10509
Karar Tarihi: 13.10.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/12928 Esas 2020/10509 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan 3.000 TL dahil adli para cezasına ve hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verildiği belirtilirken, mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz isteminin doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından reddedildiği ifade ediliyor. Hırsızlık suçuna ilişkin ise TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olduğuna dikkat çekiliyor. Kanun olarak ise 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a geçici 2. madde olarak eklenen hükümler ve TCK'nın 53. maddesi anılmaktadır.

2. Ceza Dairesi 2020/12928 E. , 2020/10509 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunlukların uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 13/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.