MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Derinkuyu Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 08/11/2017 tarih ve 2017/86 E- 2017/163 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 21/06/2018 tarih ve 2018/13 E- 2018/731 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanunu"nun 5/1. maddesi uyarınca taşımacılık yapılabilmesi için bakanlıktan yetki belgesi alınmasının gerektiğini, davacının bu düzenlemeye uygun olarak aldığı yetki belgesi ile Yazıhüyük ile Derinkuyu arasında yolcu taşımacılığı yaptığını, davalı Belediyenin ise böyle bir yetki belgesi almamasına rağmen aynı güzergahta ticari amaçlı olarak yolcu taşımacılığı yaptığını, davalı Belediyenin hukuka aykırı olarak davacının ticari alanına el attığını ve davacıyı zarara uğrattığını ileri sürerek, davalının anılan güzergahta yolcu taşımacılığı yapamayacağının tespiti ile haksız müdahalesinin önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, resmi bir kurum olan davalı Belediyenin yaptığı taşımanın mevzuata uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, Ulaştırma Bakanlığı Karayolu Düzenleme Genel Müdürlüğü’nün 18/12/2012 Tarih ve 2013 KDGM-07/yolcu sayılı Genelge"nin 3. maddesinin "a" bendi ve bu genelgeye dayalı 05/02/2015 Tarih ve 2015 KDGM-01/Genel ve 30/12/2015 Tarih ve 2015 KDGM-07/Genel sayılı genelgeleri ile davalı belediyeye taşıma yetkisi verildiği bu nedenle davalının eyleminin haksız rekabet teşkil etmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahlemesi 20. Hukuk Dairesi’nce, taşımacılık faaliyetinde bulunabilmek için Ulaştırma Bakanlığı"ndan yetki belgesi almanın zorunlu olduğu, otomobil dışındaki belediye araçları ile yapılacak taşımaların da Karayolu Taşıma Kanunu kapsamında kabul edildiği, genelge ile mevcut yetki belgesi olan resmi plakalı araçlar için yetki süresinin uzatıldığı, davalı belediyenin böyle bir yetki belgesi olmadığından genelge kapsamında değerlendirilemeyeceği, davalı Belediyenin davacının yetki belgesi alarak taşıma faaliyetinde bulunduğu güzergahta gerekli yetki belgesini almadan ticari nitelikte taşımacılık faaliyetinde bulunmasının 6102 sayılı TTK"nın 55/1-e maddesi kapsamında haksız rekabet teşkil ettiği, davalıya yetki belgesiz taşıma yaptığı için verilen idari para cezasının ve belediyenin daha sonra aldığı D4 yetki belgesinin de bunu teyit ettiği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak davanın kabulü ile davalının Yazıhüyük - Derinkuyu arasında yetki belgesi olmaksızın taşımacılık faaliyetinde bulunmasının haksız rekabet oluşturduğunun tespiti ile bu eylemlerin durdurulmasına karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 21/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.