Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26281 Esas 2020/29 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında, 13/06/2011 tarihinde mağdur ... "a yönelik işlediği iddia edilen şantaj suçundan dolayı 07/08/2012 tarihli iddianame ile açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, yerel Mahkemece kısa kararda şantaj suçu yönünden TCK’nın 107/2. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 107/1. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verildiği belirtildikten sonra, gerekçeli kararda sehven dosya ile ilgisi bulunmayan mağduru ..., sanığı ... olan ve kasten yaralama suçu ile ilgili hükmün dosya içine konulduğu, gerekçeli karar ile kısa kararın farklı olduğunun anlaşılması karşısında; dosyayla alakası olmayan taraflar ve suç ile ilgili gerekçeli kararın dosya içine konulması suretiyle karışıklığa yol açılması,
Kanuna aykırı ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.