MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Düzce 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 01.03.2018 tarih ve 2017/74 E. - 2018/104 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 06.12.2018 tarih ve 2018/2339 E. - 2018/1340 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı banka ile dava dışı ... arasında Bireysel Kredi Sözleşmesi ve Genel Tarımsal Kredi Sözleşmesi imzalandığını ve davacının her iki sözleşmede kefil olarak imzasının bulunduğunu, davalı bankanın her iki krediyi birlikte kat ederek borçlar ayrıştırılmadan icra takibi başlattığını, davacının davanın konusu olan 24.000,00 TL bedelli Bireysel Kredi Sözleşmesinden kaynaklanan bir borcunun bulunmadığını, 4077 sayılı Kanun"un 10/3. maddesi gereğince asıl borçluya başvurulmadan kefilden borcun infazının istenemeyeceğini, bu nedenle davalı bankanın öncelikle asıl borçlu olan dava dışı asıl borçluya başvurması gerektiğini, yeni bir takip yapılmaksızın bu borçların ayrıştırılması mümkün olmadığından takibin bir bütün olarak davalı tarafça 4077 saylı Kanun"un 10/3. maddesine aykırı olarak dava dışı asıl borçluya başvurmadan davacıya karşı takip yapıldığından davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davacının Bireysel Kredi Sözleşmesi ve Genel Tarım Kredileri Sözleşmesi"ni ayrı ayrı kefil sıfatıyla imzaladığı, davacının 23/07/2013 tarihli Bireysel Kredi Sözleşmesi bağlamında 24.000,00 TL"lik borçtan sorumlu olmadığı ancak 22/07/2013 tarihli Genel Kredi Sözleşmesi kapsamında takip tarihi itibariyle davalı bankaya toplam 52.042,00 TL borcunun bulunduğu takip konusu borcun toplam 3.934,87 TL"sinden sorumlu olmadığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiş, ilk derece mahkemesinin kararına karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nin 2018/2339 Esas ve 2018/1340 Karar sayılı ve 06/12/2018 tarihli kararıyla,davalı bankaca takibe tarımsal kredi alacağı konu edilerek dava konusu takibin başlatılmasına rağmen takiple ilgisi olmayan davacının kefil olarak yer aldığı bireysel kredi sözleşmesine de dayanılmış olduğundan davacının davayı açmakta hukuki yararı bulunduğu ancak İlk Derece Mahkemesince dosya kapsamına uymayan gerekçe ile dava konusu olmayan tarımsal kredi esas alınarak davanın kabulüne karar vermesinin isabetsiz olduğu, davalı bankaca davanın açılmasına, talebin her iki kredi borcuna ilişkin olduğunun belirtilmesi nedeniyle gereksiz yere davanın uzamasına ve gider yapılmasına sebebiyet vermesinden HMK"nın 327. maddesi gereğince davalı karar ve ilam harcı dışında kalan yargılama giderlerinin tamamından sorumlu tutulduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin kararının kaldırılmasına ve davanın reddine, karar ve ilam harcı dışında kalan yargılama giderlerinin tamamının davalı üzerinde bırakılmasına karar verilmiş, karara karşı davalı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle maddi hukuka ve muhakeme hukukuna uygun bulunan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nin 2018/2339 Esas ve 2018/1340 Karar sayılı ve 06/12/2018 tarihli kararının ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 09/12/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.