MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 07/03/2017 tarih ve 2016/242 E.- 2017/76 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 12/07/2018 tarih ve 2018/170 E.- 2018/828 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2012/111999 sayı ile "İŞİSTANBUL34+şekil" ibareli marka başvurusuna davalı şirketin 2004 11036, 2006 49866, 2003 33181, 2006 59641,2007 51784, 2001 03134, 67083, 2000 24827, 2000 24828 sayılı "ısbank", "iş", "iş şekil", "iş", "işcep", "iskultur", "iş 2 iş", "iş to iş" ibareli markasını gerekçe göstererek yaptığı itirazın, diğer davalı TPMK YİDK’nun 2016-M-3730 sayılı kararı ile kabul edilerek, başvurularının reddine karar verildiğini, oysa müvekkilinin 2012/11200 sayılı "ÖZAK İŞİSTANBUL34" markasını 2012 yılından beri tescilli olarak kullandığını, son projesine de "İŞİSTANBUL34" ismini verdiğini, bu markayı tescil ettirerek seri marka haline getirmek istediğini, davalının "ÖZAK İŞİSTANBUL34" markasına itiraz etmeyip, dava konusu markaya itiraz etmesinin haksız olduğunu, davalının itiraza mesnet olarak gösterdiği markalar ile dava konusu marka arasında iltibas tehlikesi bulunmadığını, davacının "İŞİSTANBUL34" markasını gayrimenkul projesinde kullandığını, maddi değeri yüksek taşınmazların söz konusu olduğunu, tüketicinin bu markalar üzerindeki dikkat ve araştırmasının ortalamanın çok daha üstünde olacağını, "iş" kelimesi üzerinde bağımsızlaşmanın gerçekleşmediğini ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, marka başvurusunun müvekkili adına tesciline karar verilmesini bırakılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, dava konusu marka başvurusunun davalı Banka markalarına benzer olduğunu, karıştırılma ihtimalinin bulunduğunu, logosunun da müvekkili banka logosuna benzetildiğini, dava konusu başvuruda "istanbul", ve "34" kelimelerinin yanında ayırt ediciliğe sahip tek unsurun "iş" ibaresi olduğunu, davacı şirket sahiplerinin "iş" esas unsurlu başka marka başvurularında da bulunduğunu, davacının bu marka tescillerinin kötü niyetli olduğunu savunarak, davanın reddini karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu markanın, itiraza mesnet davalı markaları ile 556 Sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas oluşturduğu, somut uyuşmazlığa 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesi hükmünün uygulanma imkânının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili karar karşı istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 10/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.