MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi ve tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-İlk derece mahkemesince, davalı erkeğin ve annesinin kadına şiddet uyguladığı, erkeğin ayrılık sonrası birliğin devamı sırasında girişimde bulunmadığı, davacı kadının ise eşine hakaret ettiği ve eşinin ilk evliliğinden olan kızına olumsuz davranışlar sergilediği gerekçesiyle boşanmaya sebep olan olaylarda davalı erkeğin ağır kusurlu olduğu kabul edilerek, davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı kadın yararına aylık 150 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına (TMK m. 169-175), 6.000 TL maddi, 6.000 TL manevi tazminata (TMK m. 174/1-2) karar verilmiş, davalı erkeğin istinaf kanun yoluna başvurması üzerine, görevli Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi 2016/79 Esas, 2016/88 Karar sayılı kararla; kadının eşine hakaret ettiği ve eşinin önceki evliliğinden olan kızına olumsuz davranışlar sergilediği, erkeğin ise eşine şiddet uyguladığı, erkeğin ayrılık döneminde birliğin devamı konusunda girişimde bulunmamasının ise kusur olarak değerlendirilemeyeceği, boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları kabul edilerek, davalının yoksulluk nafakasına yönelen istinaf başvurusu yerinde bulunmadığından esastan reddine, davalının maddi ve manevi tazminata hükmedilmemesi gerektiğine yönelen istinaf başvurusunun kabulü ile kararın hüküm fıkrasının 3. ve 4 nolu bentlerinin kaldırılmasına, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davalı erkeğin eşine birden fazla fiziksel şiddet uyguladığı, erkeğin annesinin de kadına fiziksel şiddet uyguladığı, davacı kadının ise eşine hakaret ettiği ve eşinin ilk evliliğinden olan kızına olumsuz davranışlar sergilediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya sebep olan olaylarda davalı erkeğin ağır kusurlu olarak kabulü gerekirken yazılı şekilde eşit kusurlu olduğuna ilişkin belirleme doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
2- Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere, evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde Bölge Adliye Mahkemesince, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4), dikkate alınarak ilk derece mahkemesinin kadın yararına verdiği maddi ve manevi tazminatın miktarı bakımından istinaf incelemesi yapılması gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi 30.12.2016 tarih 2016/79 Esas - 2016/88 Karar sayılı kararının yukarıda 1. ve 2. bentler de gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 20.02.2019 (Çrş.)