Yargıtay - Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2823 Esas 2019/4441 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2823
Karar No: 2019/4441
Karar Tarihi: 06.03.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2823 Esas 2019/4441 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel bir mahkeme, görevi yaptırmamak için direnen bir sanığı suçlu buldu ve mahkum etti. Mahkeme kararı temyiz edildi ve temyiz isteği reddedilerek asıl konuya geçildi. Dosyada sunulan kanıtlar ve vicdani kanıtlar, sanığın suçu işlediğini doğruladı. Mahkeme, suçun doğru şekilde nitelendirildiğini ve ileri sürülen diğer temyiz nedenlerinin yetersiz olduğunu belirtti. Ancak, mahkeme, infaz rejiminin yanlış uygulanıp adli para cezası için tekerrür hükümlerinin uygulanması kararını bozdu. Kanunlara göre, tekerrür hükümlerinin hapis cezalarında uygulanması gerektiğine dikkat çekildi. Bu nedenle, mahkeme kararı düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi olarak belirtildi.

18. Ceza Dairesi 2017/2823 E. , 2019/4441 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ancak hapis cezalarında uygulanabileceği gözetilmeden, hükmolunan adli para cezası hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından, tekerrür hükümlerinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkarılması biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.