Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2787 Esas 2019/11787 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2787
Karar No: 2019/11787
Karar Tarihi: 29.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2787 Esas 2019/11787 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılana karşı kasten yaralama suçundan mahkum edildi ve bu hüküm temyize götürüldü. Katılan vekilinin temyiz itirazları reddedilerek hüküm onandı. Ancak, sanık hakkında aynı kanunun 'Tehdit' suçundan da dava açılmıştı ve taraflar arasında uzlaşma teklifinde bulunulmuş ancak kabul edilmemişti. CMK'nin 253/3-2. cümlesi gereği bu uzlaşma geçersiz sayıldı ve sanık hakkında öncelikle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildikten sonra yargılamaya devam edilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları kabul edilerek hüküm 5320 sayılı Kanun'un 8/1. Maddesi uyarınca isteme aykırı şekilde bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 86/2. Maddesi - Kasten Yaralama
- 5237 sayılı TCK'nin 106/1-1. Maddesi - Tehdit
- 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. Maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. Maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 254. Maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. Maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. Maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. Maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/2787 E. , 2019/11787 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık hakkında katılana karşı tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesinde yer alan “Kasten Yaralama” ve aynı Kanun"un 106/1-1. cümlesinde yer alan “Tehdit” suçlarından kamu davası açıldığı; 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinde yapılan değişiklik ile 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. cümlesinde yer alan “Tehdit” suçunun uzlaşma hükümleri kapsamına alındığı; her ne kadar taraflara soruşturma aşamasında uzlaştırma teklifinde bulunulmuş ve bu teklif taraflarca kabul edilmemiş ise de CMK’nin 253/3-2. cümlesinde yer alan “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” hükmü karşısında söz konusu uzlaştırma işleminin geçersiz olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında, 5271 sayılı Kanun"un 254. maddesine göre öncelikle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 29.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.