12. Ceza Dairesi Esas No: 2020/8643 Karar No: 2021/8962 Karar Tarihi: 20.12.2021
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/8643 Esas 2021/8962 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunmuştur. Davacı daha önce tehdit suçundan gözaltına alınmış ancak daha sonra kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmiştir. Davacının açtığı davada yerel mahkeme 50 TL maddi ve 100 TL manevi tazminatın ödenmesine karar vermiştir. Temyiz edilen kararda kabul edilen tazminatın miktarı 150 TL olduğu için hükmün kesin olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi, 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesi ve 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesi gösterilmiştir.
12. Ceza Dairesi 2020/8643 E. , 2021/8962 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 50,00 TL maddi ve 100,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Tazminat talebinin dayanağı olan Van Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/12440 Soruşturma sayılı dosyası kapsamında, davacının tehdit suçundan 18/08/2015 tarihinde gözaltına alınarak, ifadesinin alınmasının ardından aynı gün içinde serbest bırakıldığı, yapılan soruşturma sonunda 07/10/2015 tarihinde kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, kararın kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla; Davacının 1.000,00 TL maddi, 2.500,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 50,00 TL maddi, 100,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verildiği anlaşılmakla; Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve kabul edilen tazminat miktarının 150,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin oluğu anlaşılmakla; 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz isteminin CMK"nın 298. maddesi gereğince REDDİNE, 20/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.