Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6243 Esas 2020/2851 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede,
Sanığın suç tarihinde katılanın çalıştığı inşaata gelerek,..."da yaşadığını, bahçe duvarı sıvası işi olduğunu, bunu yaptırmak istediğini söylemesi üzerine 1000 TL karşılığında anlaştıkları, sanığın katılana kapora vermeyi teklif ettiği ancak Türk parası olmadığını, euro olduğunu, kendisine vereceği euronun üstünü Türk parası olarak verebileceğini söylemesi üzerine, katılanın cebinden çıkardığı 900 TL"yi sanığa verdiği, sanıktan para üstü beklediği sırada sanığın telefonla konuşuyormuş gibi yaparak oğlunun kaza yaptığını, yanına gitmesi gerektiğini, eşinden parayı alıp getireceğini söyleyerek katılanın yanından uzaklaştığı ve bir daha dönmediğinin iddia edildiği olayda, sanığın savunmaları, katılanın beyanları, teşhis tutanağı, kamera görüntüleri ve dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamına konu dolandırıcılık suçunun hükümden sonra uzlaşma kapsamına alınması karşısında tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı (sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başka ilamlarının da olduğu) hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın uzlaşmak istediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 26/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.