MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığını ihlal, tehdit, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığa yükletilen tehdit ve 6136 sayılı yasaya aykırılık eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğesinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Tehdit suçundan hüküm kurulurken, Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ... gün ve ... sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının, kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ..."un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Sanığın konuta girmek istediği esnada elinde bıçağın bulunmadığı, konuta alınmaması üzerine silahla tehdit eylemini gerçekleştirdiğinin mağdur beyanlarından anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 119. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
b-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan ... gün ve ... sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/04/2016 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY

TCK’nın 116. Maddesinde “Bir kimsenin konutuna, konutunun eklentilerine rızasına aykırı olarak giren veya rıza ile girdikten sonra buradan çıkmayan kişi, mağdurun şikayeti üzerine, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
(4) Fiilin, cebir veya tehdit kullanılmak suretiyle ya da gece vakti işlenmesi halinde, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezasına hükmolunur.” hükümleri öngörülmektedir.
119. maddede ise “Eğitim ve öğretimin engellenmesi, kamu kurumu veya kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarının faaliyetlerinin engellenmesi, siyasi hakların kullanılmasının engellenmesi, inanç, düşünce ve kanaat hürriyetinin kullanılmasını engelleme, konut dokunulmazlığının ihlali ile iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçlarının;
a) Silahla,
b) Kişinin kendisini tanınmayacak bir hale koyması suretiyle, imzasız mektupla veya özel işaretlerle,
c) Birden fazla kişi tarafından birlikte,
d) Var olan veya var sayılan suç örgütlerinin oluşturdukları korkutucu güçten yararlanılarak,
e) Kamu görevinin sağladığı nüfuz kötüye kullanılmak suretiyle,
İşlenmesi halinde, verilecek ceza bir kat artırılır.” hükmü düzenlenmiştir.
Dolayısıyla konut dokunulmazlığını bozma suçunun tehdit ya da cebirle işlenmesi halinde eylemin, suçun nitelikli halini oluşturduğu kabul edilmiş, bu sırada silah da kullanılmışsa cezanın 119. madde uyarınca arttırılması benimsenmiştir.
Oluşa ve mahkemenin kabulüne göre, sanık mahkemedeki savunmasında, olay günü, evlatlık verilen ve uzun süreden beri görmediği kardeşi ...’ı 00.50 sıralarında ziyarete gittiğini, eve alınmayınca bıçak çıkardığını tehdit etmediğini savunmuştur.
İddianamede belirtildiğine ve müştekinin ifadelerine göre, sanığın alkollü halde eve alınmayınca bıçak çıkardığı içeriye girmek istediği, karşı konulduğunda ise, “... buraya çıkacak yoksa hepinizi öldürürüm dediğini belirtmiş, mahkeme ise kabulünde, sanığın, elindeki sustalı bıçakla eve girmeye çalıştığını, müşteki ...’ın engel olduğunu konut dokunulmazlığını bozma suçunun teşebbüs aşamasında kaldığını ve devamında elindeki bıçakla “... buraya çıkacak yoksa sizi ve çocukları öldürürüm” diyerek tehdit ettiğini belirtmiştir.
Daire çoğunluğu bozma kararında, bu oluş kabul edilmiş, ancak kararda “sanığın konuta girmek istediği esnada elinde bıçak bulunmaması ve konuta alınmaması üzerine bıçak çıkararak tehdit etmesinde, konut dokunulmazlığını bozma suçunun silahsız işlendiğini kabul edilerek 119. madde hükümlerinin uygulanmaması gerektiğini ifade edilmiştir.
Bu durumda eğer silahla içeri girmeye teşebbüs edilmemişse, konut dokunulmazlığını bozma suçunun unsuru da gerçekleşmemiştir. Zira bir cebren zorlama bulunmamaktadır. Bu suçtan beraate hükmedilmek gerekir. Eğer konuta alınmaması nedeniyle bıçak çıkarıldığı Dairemizce de kabul edildiği gibi varsayılırsa, bu takdirde 119. maddenin uygulanması gerekmektedir. Dolayısıyla mahkemenin sanığın eve girmek için bıçak çıkarması silahla konuta girmeye teşebbüs, devamında ise “... dışarı çıkmazsa bıçakla ölümle tehdit etmesi”nin ayrı ayrı silahla işlendiğinin kabulüyle verdiği kararlar hukuka ve oluşa uygundur. Onanması gerekir.
Bu nedenlerle Dairemizin sayın çoğunluğunun konut dokunulmazlığının bozmaya teşebbüs suçuna ilişkin bozma kararına katılamıyorum.





...