Kamu malına zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/16250 Esas 2016/9650 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16250
Karar No: 2016/9650
Karar Tarihi: 15.11.2016

Kamu malına zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/16250 Esas 2016/9650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık yaparken polis tarafından yakalanarak karakola götürülmüştür. Karakolda muhafaza altına alındığı sırada kapı ve pencere camını kırmak suretiyle kamu malına zarar verme suçunu işlemiştir. Mahkeme, bu suçu işlediğine dair delillerin dosya kapsamında yer aldığını belirterek sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesinin uygulanması konusunda bir hata yapılmıştır. Sanığın sadece kendi altsoyu yönünden hak yoksunluğu süreci koşullu salıverme tarihine kadar devam edecektir. Diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam etmesi gerekmektedir. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 152/1-a, 53/1-c ve 53/3.

23. Ceza Dairesi 2015/16250 E. , 2016/9650 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : TCK"nın 152/1-a, 53. maddeleri gereğince 1 yıl hapis

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın hırsızlık yapmaya çalıştığı sırada kolluk görevlilerince yakalanarak karakola götürüldüğü, sanığın karakolda muhafaza altına alma odasında beklerken kapı ve pencere camını kırmak suretiyle kamu malına zarar verme suçunu işlediği tüm dosya kapsamından anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulamasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle birlikte, TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.