Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6311 Esas 2020/2845 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52/2, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede,
Sanığın suç tarihinde katılanın evine geldiği ve katılana ..."e borcu olduğunu, ödemediği takdirde icra geleceğini söyleyerek 200 TL istediği, katılanın parası olmadığını söylemesi üzerine sanığın altın varsa bana ver, para gelince alırsın dediği, katılanın da 2 adet altın küpe, 1 adet altın kolye ve altın yüzüğü sanığa verdiğinin iddia edildiği olayda, sanığın ikrarı, katılan beyanları ile dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu anlaşılmakla mahkemenin mahkumiyet yönünde kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamına konu güveni kötüye kullanma suçunun hükümden sonra uzlaşma kapsamına alınması karşısında tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın zararı gidermek istediğine ve hakkında beraat hükmü kurulması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 26/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.