MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK"nın 207/1, 43/1 ve 53. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis, TCK"nın 157/1, 52/2 ve 53. maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 1.300 TL adli para cezası.


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın işyerinden döşeme malzemeleri alarak borcunu 20/11/2010 ödeme tarihli, borçlusu ... olan, 870 TL bedelli ve 20/12/2010 ödeme tarihli, borçlusu.... olan, 440 TL bedelli iki adet bono ile ödediği, katılanın bonolarda yazan borçlu adreslerine gittiğinde adreslerin hayali olduğunu anladığı, dosya arasında bulunan kriminal raporunda bonoların ön yüzündeki yazı ve imzaların sanığa ait olduğunun tespit edildiği, sanığın bonoları aldığı kişilerin kimlik bilgilerini ispatlayamadığı, bu suretle sanığın dolandırıcılık ve bonoların düzenleme tarihlerinin yazmaması nedeniyle özel belgede sahtecilik suçlarını işlediği anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Katılanın 17/02/2011 tarihinde savcılıkça alınan beyanında bonoları birer ay arayla aldığını beyan etmesi ve beyanlardan suça konu bonoların alışverişin yapıldığı anda verildiği anlaşıldığından tebliğnamedeki TCK"nın 43. maddesinin uygulanması koşullarının oluşup oluşmadığı ve önceden doğan bir borca karşılık verilip verilmediği hususlarının araştırılmasına yönelik düşünceye, ayrıca hükmün eleştiri ve kabul kısmında adli para cezasının alt sınırın üzerinde verilmesinin gerekçesi belirtilmiş olduğundan bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı dolandırıcılık suçunu birden fazla işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulamasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15/11/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.