İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9997 Esas 2018/1441 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9997
Karar No: 2018/1441
Karar Tarihi: 05.03.2018

İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9997 Esas 2018/1441 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Sulh Ceza Mahkemesi’nde görülen davada sanığın görevi kötüye kullanma suçundan mahkum edildiğine dair bir hüküm verildiğini belirtti. Ancak sanığın çiftçilere ait hayvanların işlemlerini yapmaması sonucunda, destekleme primi alamamalarına sebep olduğunun anlaşılması üzerine, sanığın zincirleme şekilde görevi kötüye kullanma suçunu işlediği hükme bağlandı. İddianamede sanık hakkında TCK'nin 257/1. maddesi uyarınca işlem yapıldığı belirtilmesine rağmen, mahkeme sanığın 4 kez TCK'nın 257/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verildiğine dikkat çekti. Bu şekilde CMK'nın 226. maddesine aykırı davranıldığına hükmedildi. Mahkeme ayrıca, sanığın hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle suç işlediği kabul edildiği için kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğine karar vermediği için hükmün bozulmasına karar verdi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 43. maddesi, 257/1. maddesi, 257/2. maddesi, 53/1-a maddesi ve 53/5. maddesi belirtildi.

5. Ceza Dairesi 2015/9997 E. , 2018/1441 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
... İlçe Tarım Müdürlüğünde veteriner sağlık teknisyeni olarak çalışan sanığın suni tohumlamadan doğacak buzağılara uygulanan desteklemelerden çiftçinin faydalanabilmesi için her türlü yazışma ve icmallerin hazırlanması ile görevlendirildiği halde, katılanlara ait hayvanların işlemlerini yapmaması sonucunda destekleme primi alamamalarına yol açarak mağduriyetlerine sebep olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda işlediği eylemlerinin; arada hukuki ve fiili kesinti bulunmadığından zincirleme ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturacağı ve hakkında TCK"nın 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden 4 ayrı mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
İddianamede sanık hakkında TCK"nın 257/1. maddesinin uygulanması talep edildiği, mahkemece sanık hakkında 3 kez TCK"nın 257/2. maddesinin uygulanma ihtimaline binaen ek savunma hakkı verildiği halde, 4 kez TCK"nın 257/2. maddesi uyarınca cezalandırılması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 05/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.