Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/2207 Esas 2020/7970 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2207
Karar No: 2020/7970
Karar Tarihi: 02.12.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/2207 Esas 2020/7970 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirketin rücuen tazminat davası sonucunda verilen kararın istinaf başvurusu esastan reddedildi. Kararın temyiz edilmesi için kesinlik sınırı 58.800,00 TL olarak belirlenmiş ve davacının talebi olan 24.590,00 TL bu sınırın altında kaldığı için temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda 6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesi ve 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK'ya eklenen EK-Madde 1'in yeniden değerleme oranı belirtilmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2019/2207 E. , 2020/7970 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir.
Eldeki dosyada davacı ... şirketinin talebi 24.590,00 TL"dir. Bu nedenle temyize konu edilen karar taraflar bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeni ile REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 02/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.