Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9322 Esas 2018/1438 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık ... hakkında mahkumiyet, diğer sanık hakkında beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıkların üzerlerine atılı görevi kötüye kullanma suçundan doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan bu nedenle hükümleri temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Hazinenin usulsüz olarak davaya katılmasına karar verilmesi hükümleri temyiz hakkı vermeyeceğinden vekilinin temyiz itirazlarının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanık ..."ın temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suç tarihi nazara alındığında sanığa isnat olunan görevi kötüye kullanma suçu için 5237 sayılı TCK"nın 257/1. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle Asliye Ceza Mahkemesinin görevli bulunduğu, 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasa ile 257/1. maddesinde değişiklik yapılarak cezanın üst sınırı iki yıla indirilmiş ise de lehe yasayı belirleme görevinin üst dereceli mahkemeye ait olduğu ve Hazinenin davaya katılma hakkı bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Küçükali mahallesi muhtarı olan sanığın, doğrudan gelir desteği almak için kendisine müracaat eden katılanın çiftçi kayıt sistemi formunu imzalamayarak mağduriyetine sebep olmak suretiyle görevi kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; suça konu belgenin hakkında beraat kararı verilen diğer sanığa imzalatılarak İlçe Tarım Müdürlüğü"ne verildiğinin anlaşılması karşısında, dosyasının işleme konulup konulmadığı, katılana ödeme yapılıp yapılmadığı ödeme yapılmış ise sanığın imzalamamasından kaynaklanan gecikme bulunup bulunmadığı araştırıldıktan sonra objektif cezalandırma şartı olan kişi mağduriyeti, kamu zararı ve kişilere haksız menfaat sağlanması unsurlarının oluşup oluşmadığı, varsa ne şekilde oluştuğu denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle tartışılması ve sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,
UYAP sisteminden yapılan araştırmada; Çubuk Asliye Ceza Mahkemesinin 02/12/2014 tarih, 2014/234 Esas, 2014/960 sayılı Kararı ile sanık hakkında icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması açısından davaların birlikte görülmesinde zorunluluk bulunduğundan, bu kararın kesinleşip kesinleşmediğinin araştırılması derdest ise birleştirilmesi, kesinleşmiş olması halinde onaylı bir örneğinin getirtilerek incelenmesinden sonra eylemler arasında hukuki kesinti oluşup oluşmadığının ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının saptanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan kararın CMK"nın 231/5-14. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olduğu ve mahkemesince daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı mahkum edilmemiş olması nedeniyle hakkında hükmolunan hapis cezalarının ertelenmesine karar verildiği hususları dikkate alındığında, suç tarihi itibariyle kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin bulunmadığı anlaşılan sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK"nın 231/6. maddedeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, hakkında derdest sair davalar ve tafsilatı hüküm fıkrasında belirtilen Çubuk Sulh Ceza Mahkemesinden verilme ilamı bulunduğundan bahisle ve yasal olmayan gerekçe ile aynı Kanunun 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına dair karar verilmesi,
Suçun 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesine rağmen, sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezanın infazından sonra işlemek üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 05/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.