MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İşkence
HÜKÜM : Zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suretiyle yaralama suçundan mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suç tarihinde polis memuru olarak görev yapan sanığın üst araması için durdurulan mağdura yumruk vurarak yaralanmasına neden olduğu iddia edilen olayda; mağdurun, olay esnasında arkadan gelen iki polisten uzun olanının kendisine yumruk atıp dişini kırdığını, fotoğraflar üzerinden teşhis ettiği sanığın olay yerinde bulunduğunu, yumruk atıp atmadığını çıkartamadığını, kovuşturma aşamasında ise kendisine vuran kişinin sanık olduğunu düşündüğünü ancak karanlık olduğu için tam seçemediğini beyan etmesi, sanığın da olay yerinde görevli olmadığını savunması karşısında; maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, hakkında beraat kararı verilen sanık ..."in ve sanığın temyiz dilekçesinde adı geçen, olay yerinde görevli olduğu belirtilen... ve ..."ın tanık sıfatıyla beyanlarının alınıp, kamera görüntülerine ait CD ile görev belgesine göre olay bölgesinde bulunan diğer polislerin temin edilecek fotoğraflarının Jandarma Genel Komutanlığına bağlı kriminal laboratuvarına gönderilip, görüntü netleştirilmesinin sağlanması sonrası fotoğraf karşılaştırmalarının yapılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken bu yönden araştırma yapılmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararı ile TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararının dikkate alınamaması,
TCK"nın 53/5. maddesine göre infazdan sonra başlamak üzere sanığın kötüye kullanmış olduğu TCK"nın 53/1-a fıkrasındaki hak ve yetkiyi kullanmasından yasaklanması yerine, sadece kamu görevinin üstlenilmesinden kaynaklanan hak ve yetkisinin kısıtlanması suretiyle sınırlı uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 05/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.