Sair tehdit suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-2. cümle, 43 ve 52/1-2. maddeleri uyarınca 740 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair,...Asliye Ceza Mahkemesinin 30/03/2015 tarihli ve ... karar sayılı kararının, kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/11/2015 gün ve 361513 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, sanığa isnat edilen ve 5237 sayılı Kanun"un 106/1 -2. cümlesinde belirtilen basit tehdit suçunun takibi şikâyete bağlı suçlardan olmasına göre, müştekiler ... ve ...."in 07/11/2014 tarihli duruşmadaki beyanlarında hakları hatırlatıldığında önce şikâyetten vazgeçtiklerini beyan ettikleri, aynı celsede beyanları alınırken bu kez şikayetçi olup davaya katılmak istediklerini beyan ettikleri dikkate alındığında, şikayetten vazgeçmeden vazgeçme mümkün olmadığından ve sanığın savunmasında şikayetten vazgeçme olursa vazgeçmeyi kabul ettiğine dair 25/02/2015 tarihli beyanı dikkate alındığında, sanık hakkında basit tehdit suçundan açılan kamu davasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 73/4 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/8. maddeleri uyarınca düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
I-Olay:

Sair tehdit suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 30/03/2015 tarihli kararıyla, adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, yoklukta verilen kararın temyiz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine, bu cezanın infazı sırasında mağdurlar ... ve ..."in hükümden önce şikayetinden vazgeçmiş olmasına rağmen, bu husus gözetilmeden sanığın cezalandırılmış olduğu belirlenerek, kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu anlaşılmıştır.
II- Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:
Kovuşturması şikayete bağlı olan sair tehdit suçunda, hükümden önce gerçekleşen şikayetten vazgeçme nedeniyle CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesi zorunluluğunun gözetilmemesine ilişkindir.
III- Hukuksal Değerlendirme:
Kanun yararına bozma kurumunda geçerli olan “istekle bağlılık kuralı” gereğince, isteme konu tehdit suçuyla sınırlı olarak yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 106/1-2 cümlesinde, "...malvarlığı itibariyle büyük bir zarara uğratacağından veya sair bir kötülük edeceğinden bahisle tehditte ise, mağdurun şikayeti üzerine, altı aya kadar hapis veya adli para cezasına hükmolunur." hükümlerine yer verilmiş,
Aynı Kanun’un 73. maddesinin 4. fıkrasında da, “Kovuşturma yapılabilmesi şikayete bağlı suçlarda kanunda aksi yazılı olmadıkça suçtan zarar gören kişinin vazgeçmesi davayı düşürür." hükümleri düzenlenmiştir.
5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrasında ise, “Türk Ceza Kanununda öngörülen düşme sebeplerinin varlığı yada soruşturma yada kovuşturma şartının gerçekleşmeyeceğinin anlaşılması hallerinde, davanın düşmesine karar verilir." hükmü yer almaktadır.
İncelenen dosyada; mağdurlar ... ve ...in 07.11.2014 tarihli celsede, şikayetçi olmadıklarını beyan ettikleri ve sanığın da talimatla alınan savunmasında şikayetten vazgeçmeyi kabul etmesi karşısında; şikayetten vazgeçildikten sonra dönülemeyeceği de gözetilerek, sanık hakkında sair tehdit olarak kabul edilen eylemiyle ilgili açılan kamu davasının, TCK’nın 73/4 ve CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, şikayetten vazgeçme beyanı dikkate alınmadan kurulan mahkumiyet hükmü hukuka aykırıdır.
IV- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1-Sair tehdit suçundan sanık ... hakkında, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 30/03/2015 tarihli ve ... karar sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2-Anılan Kanun maddesinin 4/d fıkrası uyarınca karardaki hukuka aykırılık, hükmün Yargıtay tarafından düzeltilmesini gerektirmekle; sanık hakkında tehdit suçundan açılan kamu davasının, TCK’nın 73/4 ve CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE,
3-Bu suçdan hükmolunan cezanın infaz edilmemesine 11/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.