Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/3442 Esas 2019/12782 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3442
Karar No: 2019/12782
Karar Tarihi: 26.11.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/3442 Esas 2019/12782 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Denizli 6. Ağır Ceza Mahkemesi, sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak Antalya Bölge Adliye Mahkemesi, daha önce verilen hükmün temyiz başvurusunu inceleyerek, ceza miktarının belirlenmesinde kullanılan takdir hakkının somut gerekçelerle desteklenmemesi nedeniyle istinaf başvurusunun kabul edilmesi yerine düzeltilerek esastan reddi gerektiğine karar vermiştir. Ayrıca, mağdurenin anlatımları ve sanığın eyleminin kısa sürelilik, kesinti ve kendiliğinden sonlanma özellikleri dikkate alınarak eylemin sarkıntılık düzeyinde kaldığına dair bir değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi (Çocuğun basit cinsel istismarı suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi (Suç işleyen kişinin ceza miktarının işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı belirlenmesi)

14. Ceza Dairesi 2019/3442 E. , 2019/12782 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Denizli 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.09.2018 gün ve 2018/631 Esas, 2018/166 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İlk derece mahkemesince sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan dolayı 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin birinci fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenleme nazara alındığında, mahkemece anılan maddede düzenlenen alt ve üst sınırlar arasında ceza miktarına yönelik takdir hakkı kullanılırken denetime olanak verecek somut gerekçeler gösterilmesi gerektiği gözetilmeyip, maddede sayılan bir kısım ibarelerin aynen tekrarlanmasıyla yetinilerek temel cezanın teşdiden belirlenmesi,
Kabule göre de;
Mağdurenin aşamalardaki anlatımları, savunma ile tüm dosya kapsamına göre olay günü sanığın eyleminin kısa süreli, ani, kesintili olması ve fiilin kendiliğinden sonlandırılması da göz önüne alındığında eylemin sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınarak ilk derece mahkemesince hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi, katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 07.12.2018 gün ve 2018/2730 Esas, 2018/1914 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 26.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.