15. Ceza Dairesi 2018/5078 E. , 2020/2834 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 168/2, 62, 50/1-a, 52/2, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılandan ait aracın vergi borçları, otoparktan çıkarma ve aracın satışını gerçekleştirmesi için 27/08/2012 tarihinde vekaletname aldığı daha sonra 30/11/2012 tarihinde katılanın sanığı vekaletnameden azil ettiği ve 07/12/2012 tarihinde azilnamenin sanığa tebliğ edildiği, sanığın buna rağmen aracın satışını haricen yaptığı, 22/01/2013 tarihinde aracın otoparka çekildiği, sanığın geçersiz kalan vekaletnameyi kullanarak aracı otoparktan çıkarttığı ve aracı haricen sattığı ...’a geri verdiği bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık savunmaları ve dosya kapsamına göre; sanığın vekaletnameden azil edildiğini bilmesine rağmen hileli hareketlerle aracı otoparktan çıkartarak haricen satış yaptığı kişiye tekrardan teslim ettiği anlaşıldığından; dolandırıcılık suçunu işlemiş olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Ceza Genel Kurulu"nun 23.01.2018 tarih 2015/8-962 Esas, 2018/6 Karar sayılı kararı uyarınca para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı yasanın 8.maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"un 321.maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılıkların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla “300 gün”, ”150 gün”, ”125 gün” ve “2.500,00 TL” adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerlerine, sırasıyla “5 gün“, “2 gün”, “1 gün” ve “20,00 TL“ adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
