5607 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5528 Esas 2021/14503 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5528
Karar No: 2021/14503
Karar Tarihi: 08.11.2021

5607 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5528 Esas 2021/14503 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıklar hakkında 5607 sayılı Yasaya aykırılık suçundan hüküm verilmiş. Sanık ... hakkında beraat kararı verilirken, diğer sanıklar ... ve ... hükümlü bulunmuş. Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz itirazları reddedilirken, diğer sanıkların hükümlerine yönelik itirazları yerinde görülmüş. 5237 sayılı TCK 7. maddesi, 7242 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve 5607 sayılı Yasaya eklenen 3/22. maddeleri ve 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca, ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapılması gerektiği belirtilmiş. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesinin uygulanması açısından Anayasa Mahkemesinin 2015/85 K. sayılı kararı gözetilmediği ve vekalet ücretinin eşit olarak alınması gerektiği belirtilen kararın bu nedenlerle bozulmasına karar verilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2019/5528 E. , 2021/14503 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanıklar ... ve ... hakkında hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanık ... müdafii ile katılan ... İdaresi vekilinin sanıklar ... ile ... hakkındaki hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Katılan lehine hükmolunan vekalet ücretinin, atılı suçu birlikte işleyen sanıklardan eşit olarak alınacağının belirtilmesi yerine, yazılı şekilde ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafii ile katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.11.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.