Yargıtay - Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2765 Esas 2020/1502 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2765
Karar No: 2020/1502
Karar Tarihi: 14.10.2020

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2765 Esas 2020/1502 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında Tefecilik yapma suçundan TCK'nın 241/1, 43, 62, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet kararı vermiştir. Sanık hakkındaki adli para cezası, infaz yetkisini kısıtlamakta olan 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesine aykırı olarak hapse çevrileceği ihtar edilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararı gereği, TCK'nın 53/1. maddesi infaz aşamasında dikkate alınmıştır. Yapılan yargılama sonucunda, sanıkların suçu sabit kabul edilmiş ve cezayı azaltıcı sebep değerlendirilmiştir. Kararda bir hata bulunmaması nedeniyle, sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 241/1 maddesi: Tefecilik yapmak.
- TCK'nın 43 maddesi: Adi suçlar.
- TCK'nın 62 maddesi: Suç işlemek amacıyla suç örgütü oluşturma.
- TCK'nın 52 maddesi: Cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma.
- TCK'nın 52/4 maddesi: Ağır şekilde saldırıya uğrama.
- TCK'nın 53/1. maddesi: Cezaevindeki mahkumların hak ve ödevleri.

9. Ceza Dairesi 2020/2765 E. , 2020/1502 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43, 62, 52, 52/4. madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi ile adı geçen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanması hususlarının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA 14/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.