MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık suçuna teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 35/2, 52, 53, 58, 63 maddeleri gereğince 2 yıl hapis ve 6.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."in mağdurun işlettiği iş yerine giderek, 5.50 TL bozuk para verip sigara almak istediğini söylediği, aynı anda 100 TL" lik banknotu da göstererek mağdurdan bozmasını istediği ve parayı geri çekerek cebine attığı, mağdurun 100 TL"lik banknotu bozduğu ve cebindeki 100 TL"yi ver demesi üzerine, sanığın bütün para kalsın diyerek iş yerinden ayrıldığı, sanığın bu şekilde yol üzerinde bir çok marketi dolandırdığı anlaşıldığından, mağdura yönelik dolandırıcılığa teşebbüs suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.10.2009 gün ve 8-124-224 sayılı kararında açıkça belirlendiği gibi temel cezanın belirlenmesinde hakim somut olayda TCK"nun 61/1. maddesi göz önünde bulundurarak işlenen suçun kanuni tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında temel cezayı belirlerken aynı yasanın 3/1. maddesi uyarınca hüküm ile işlenen fiil arasında "orantı" bulunmasını gözetmek durumundadır. Hakimin temel cezayı belirlerken dayandığı gerekçenin yasal ve yeterli olması denetime izin verecek şekilde açıkça gösterilmesi gereklidir. Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde kullanılan gerekçenin TCK"nun 61. maddesi anlamında yasal ve buna bağlı olarak alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi doğru bir uygulama olarak kabul edilebilir ise de suça konu değer gözetildiğinde alt sınırı 1 yıl hapis ve 5 gün adli para cezası olan bir suçta sanığa verilen temel cezanın 4 yıl hapis ve 600 gün adli para cezası olarak üst hadde yakın belirlenmiş olması orantılılık ilkesiyle bağdaşmadığından takdir hakkının hak ve nesafet kuralları sınırlarını aşar şekilde kullanılması suretiyle ceza tayini,
2- TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/11/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.