Kamu malına zarar verme - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8750 Esas 2020/10443 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8750
Karar No: 2020/10443
Karar Tarihi: 13.10.2020

Kamu malına zarar verme - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8750 Esas 2020/10443 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kamu malına zarar verme, hakaret ve kasten yaralama suçlarından açılan davada, kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü doğrudan hükmolunan adli para cezasından dolayı temyiz edilemez bulundu. Hakaret ve kamu malına zarar verme suçlarına ilişkin temyiz itirazları ise reddedildi ve karar onandı. Kararda, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde gereği doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyiz edilemez olduğu belirtildi. Ayrıca, hak yoksunluklarının uygulamasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri ise, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi olarak verildi.

2. Ceza Dairesi 2020/8750 E. , 2020/10443 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında müşteki Durmuş ...’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık hakkında hakaret ve kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.