Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12006 Esas 2019/11742 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12006
Karar No: 2019/11742
Karar Tarihi: 28.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12006 Esas 2019/11742 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edilmiştir. Temyiz talebi incelendiğinde, sanık hakkındaki kamu görevlisine görevini yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmünde sanığın cezasının eksik olduğu ve kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde ise sanığa fazla ceza verildiği tespit edilmiştir. Ayrıca, sanığın hak yoksunlukları yönünden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Sanık hakkında kamu görevlisine görevini yaptırmamak için direnme suçunda 5237 sayılı TCK'nin 265/1. maddesi, kasten yaralama suçunda ise TCK'nin 87/3, 86/1 ve 53. maddeleri uyarınca işlem yapılması gerekmektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/12006 E. , 2019/11742 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin sanık hakkında kamu görevlisine görevini yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu, kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebi bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında kamu görevlisine görevini yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmünde;
Sanık ile oğlu temyiz dışı suça sürüklenen çocuk ..."ın gümrük muayene memuru olarak çalışan katılan ..."a yönelik eylemlerini birlikte gerçekleştirdikleri kabul edilmesine göre, ek savunması da alınmak suretiyle sanığın 5237 sayılı TCK"nin 265/1. maddesi uyarınca verilen cezasında TCK"nin 265/3. maddesi uyarınca artırım yapılmaması suretiyle sanığa eksik ceza verilmesi,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde; a) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ile ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılması öngörülmüş olması karşısında, mağdurun vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak (1/4) oranında artırım yapılması suretiyle sanığa fazla ceza verilmesi,
b) Gümrük muayene memuru olarak görev yapması nedeniyle kamu görevlisi olan katılana yönelik kasten yaralama eylemini gerçekleştiren sanığın TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca belirlenen temel cezasında ek savunması da alınmak suretiyle TCK"nin 86/3-c maddesi uyarınca artırım yapılmaması suretiyle sanığa eksik ceza verilmesi,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, kasten yaralama suçu yönünden sanığın CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 28.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.