MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde garson olarak çalıştığını, emekli olarak işten ayrıldığını iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram-genel tatil, yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacıya işçilik alacakları ve kıdem tazminatı olarak 14.881,68 TL ödeme yapıldığını, bahşiş konusunda müvekkilinin bilgisinin olmadığını, davacının kural olarak genel tatillerde çalışmadığını, fazla çalışması var ise bordrolarda tahakkuk ettirilip ücretinin ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını, izin formlarının bulunduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının iddiası bahşiş dahil net 2300 TL ücretle çalışma olup bu husus mahkemenin de kabulünde olduğu gibi dosya kapsamına da uygundur.
Bu şekilde bahşişle çalışılan işyerlerinde fazla mesainin zamsız saat ücretinin bahşişle ödendiği bu nedenle fazla mesainin saat ücretinin 0,5 katı olarak hesaplanması gerektiği dairemizin yerleşik uygulamasıdır. Bu nedenle fazla mesainin tamamının sadece 0.5 katsayıyla hesaplanması gerekirken bir kısmının 1.5, bir kısmının da 0.5 katsayıyla hesaplanması hatalıdır.
Yeniden bozmaya uygun hesap yapılıp hüküm kurulurken kararı sadece davalının temyiz ettiği dikkate alınarak takdiri indirim oranı aynen korunup miktar açısından usulü kazanılmış hakka da dikkat edilmesi gerektiği gözden kaçırılmamalıdır.
3- Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK.nun 297/2. maddesine aykırı olup, infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.