Hırsızlık - tehdit - 6136 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12497 Esas 2019/6054 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12497
Karar No: 2019/6054
Karar Tarihi: 10.04.2019

Hırsızlık - tehdit - 6136 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12497 Esas 2019/6054 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiyi hırsızlık, tehdit ve 6136 sayılı kanuna muhalefetten suçlu buldu. Sanığın daha önce Antalya 18. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkum edildiği ancak bu suçun uzlaşma kapsamına alındığı belirtildi. Bu nedenle 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi gereğince, suçun işlendiği dönemde yürürlükte olan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanması gerektiği ifade edildi. Yargılama sonucunda sanığın suçlu bulunduğu ve hükümlerin kanuna uygun olduğu kararlaştırıldı. 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesi hırsızlık suçunu tanımlarken, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi uzlaştırma işlemlerine değinmektedir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından kısmen iptal edilmiştir ve hak yoksunluğunun infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmektedir.

13. Ceza Dairesi 2018/12497 E. , 2019/6054 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, tehdit, 6136 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Antalya 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/6 Esas ve 2011/74 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek belirtilen ilam getirtilip koşullarının oluşması halinde 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 10/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.