Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/15437 Esas 2007/3617 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2006/15437
Karar No: 2007/3617

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/15437 Esas 2007/3617 Karar Sayılı İlamı

Özet:

E.Ö. tarafından açılan boşanma davasında, İzmir 8. Aile Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Yapılan muhakeme sonunda, kararın dayandığı delillerin kanuna uygun sebeplere ve kusur derecesine göre değerlendirildiği belirtildi. Ancak kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarının çok olduğu belirtilerek, daha uygun bir tazminat miktarı taktir edilmesi gerektiği ifade edildi. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanunu'nun 42 ve 44. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat belirlenmesi gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri şöyledir: TMK.md.174/1 (maddi tazminat) ve TMK.md.174/2 (manevi tazminat). Kararın 2. bentteki bu sebepten dolayı bozulmasına karar verildi ve diğer hususların onanmasına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.

2. Hukuk Dairesi 2006/15437 E. , 2007/3617 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ       :İzmir 8. Aile Mahkemesi
TARİHİ        : 14.08.2006
NUMARASI                             :619-431
TEMYİZ EDEN       :E. Ö.

Taraflar arasındaki davanın birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
       1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kocanın aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyizs itirazları yersizdir.
2-Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecesine paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında *kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat taktiri gerekir.
Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
            SONUÇ: Hükmün 2. bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, temyize konu diğer hususların 1. bentte gösterilen nedenle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 08.03.2007 Prş.