Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/3954 Esas 2020/1373 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Mersin 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 12/04/2016 gün ve 2015/14 - 2016/202 sayılı kararı onayan Daire"nin 23/05/2018 gün ve 2016/11289 - 2018/3852 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı belediye arasında hizmet alımına ait bir sözleşmenin düzenlendiğini, buna göre Asfalt Şantiyesine mıcır taşıma işinin 1.183.200,00 TL bedelle davalı belediyeden alındığını, işin süresinin işe başlama tarihinden itibaren 300 gün olduğunu, 06/11/2013 tarihinde müvekkiline ait 14 tır ve dorse araçlarla işe başladığını, ancak davalı belediyeye ait kalker ocağı ve kırma eleme faaliyetlerinin durdurulmasına karar verildiğini, faaliyetin durdurulduğu 20/01/2014 tarihinden faaliyete yeniden başlandığı 06/02/2014 tarihleri arasındaki 17 gün süre zarfında müvekkili şirkete ait araçların boş olarak belediye asfalt şantiyesinde bekletildiğini, bundan dolayı müvekkili şirketin zarara uğradığını, bu hususta Mersin 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/5 D.İş sayılı dosyasıyla tespit yapıldığını ileri sürerek 93.283,42 TL zararın yasal faizi ile birlikte davalı idareden tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, görev, zamanaşımı ve husumet itirazında bulunduklarını, davacı tarafça 17 günlük süre kaybı belirtilmiş ise de durdurma sonrası yüklenici firmanın işi tamamlaması için herhangi bir süre uzatımına gerek kalmadığını, edimin fazlasıyla ifa edildiğini ve herhangi bir zararın söz konusu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.