Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12727 Esas 2019/12761 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12727
Karar No: 2019/12761
Karar Tarihi: 26.11.2019

Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12727 Esas 2019/12761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ceza dairesi kararında, sanığın cinsel saldırı suçunu işlediği ve mahkum olması gerektiği hükmedildi. Ancak, daha sonraki kanun değişiklikleri dikkate alınarak, sanığın suçu sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve lehine olan kanunların uygulanması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, karar bozuldu ve yeniden değerlendirme yapılması gerektiği hükmedildi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi göz önünde bulundurularak bozma kararı verildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiği hatırlatıldı.

14. Ceza Dairesi 2016/12727 E. , 2019/12761 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi ve mevcut haliyle sanığın, olay günü markette alışveriş yapan mağdurenin kalçasına kısa aralıklarla bir kaç kez dokunması şeklindeki eyleminin ani ve kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınıp, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.