Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/11903 Esas 2020/2822 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11903
Karar No: 2020/2822
Karar Tarihi: 26.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/11903 Esas 2020/2822 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar kendilerini emniyet mensubu olarak tanıtıp, teröristlerin kendilerini gözetlediğini ve onları yakalayacaklarını bahane ederek dolandırıcılık yapmışlardır. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükümleri sanıklar ve müdafiileri tarafından temyiz edilmiştir. Dosya incelenerek sanıkların eyleminin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi tarafından takdir edilmesi gerektiği, bu nedenle görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak yargılamaya devam edilerek verilen hükümler bozulmuştur. 5237 sayılı TCK’nın 157/1, 52/2, 53/1-2-3 ve 63. maddeleri gereğince sanıkların dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükümleri bulunmaktadır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 157/1 maddesi dolandırıcılık suçunu tanımlamakta, 52/2 maddesi sanığın eyleminin cezalandırılmasına yönelik kuralı belirtmektedir. 53/1-2-3 maddeleri ise nitelikli dolandırıcılık suçunun unsurlarını açıklamaktadır. 63. madde ise cezaların tayininde takdir yetkisine ilişkin hükümdür.
15. Ceza Dairesi         2019/11903 E.  ,  2020/2822 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 53/1-2-3 ve 63. maddeleri gereğince mahkumiyet (ayrı ayrı)

    Dolandırıcılık suçundan, sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümleri, sanıklar ve müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
    Sanıkların kendilerini emniyet mensubu olarak tanıtıp, teröristlerin kendisini gözetlediğini ve onları yakalayacaklarını beyan ederek katılandan menfaat temin ettiklerinin iddia edildiği olayda; eylemin 5237 sayılı TCK’nın 158/1-l maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına, 26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.