Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/3146 Esas 2021/12175 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma ilamı sonrası davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ile davalılardan ... Gıda San. Tic. Ltd. Şti. avukatları tarafından tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Bir önceki geri çevirme kararımızda, davalılardan ...’in dosya kapsamında bilinen son adresine, vekilinin vekillikten çekilme dilekçesi, gerekçeli karar ve davacı temyiz dilekçesinin tebliğ edilmesi istenildiği halde, mernis adresine tebliğ çıkartıldığı anlaşılmış ise de,
7201 sayılı Tebligat Kanunun 10. Maddesi “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartiyle her yerde tebligat yapılması caizdir.
(Ek fıkra: 11/01/2011-6099 S.K./3.mad.) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmüne amir olup, öncelikli olarak ilgilinin bilinen son adresine tebliğ yapılması gerektiğinden, yeniden bir geri çevirmeye sebebiyet verilmeksizin bir önceki geri çevirme kararında belirtilen şekilde, davalı ...’e vekilinin vekillikten çekilme dilekçesi, gerekçeli karar ve davacı temyiz dilekçesinin tebliği ile temyiz süresi geçtikten ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesindeki düzenleme gereği, gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 13.10.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.