Danıştay 4. Daire 2021/100 Esas 2021/5122 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/100
Karar No : 2021/5122

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : .. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:.., K:.. sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, defter ve belgelerinin ibraz edilmediğinden bahisle, 2007/1,2,3,4,5,6,7,10 dönemleri için re'sen tarh olunan üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; 2007/5,6,7,10 dönemleri için uygulanan tekerrüre ilişkin hüküm fıkrası yönünden; tekerrür uygulamasına esas alınan ve 2007/4 dönemine ilişkin olarak kanuni süresinden sonra verilen katma değer vergisi düzeltme beyannamesi üzerine kesilen vergi ziyaı cezasının davacıya 18/06/2007 tarihinde tebliğ edildiği ve dava açılmadığından kesinleştiği, davacının tekerrür hükümleri uygulanarak cezalandırılması için ilk vergi ziyaı cezasının kesinleştiği 2007 yılını takip eden 2008 takvim yılı başından itibaren vergi ziyaına sebebiyet vermesi gerektiğinden dava konusu 2007 yılı dönemleri için kesilen vergi ziyaı cezasına tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hukuka uyarlık görülmediği; vergi ziyaı cezasına ilişkin hüküm fıkrası yönünden, davacının 2007 yılına ait defter ve belgelerini mücbir sebep olmaksızın davalı idareye incelemeye ibraz etmediği sabit olduğundan 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesi ve 341. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ziyaa uğratılan verginin üç katı oranında ceza kesilmesi gerektiğinden hukuka aykırılık bulunmadığı; davanın reddedilen kısmı üzerinden davacı aleyhine hükmedilen nispi karar harcı yönünden, 492 sayılı Harçlar Kanununun, vergi yargısı harçlarını düzenleyen bölümünde yer alan 52 ilâ 54. maddelerinde, vergi yargısı işlemlerinden bu Kanuna ekli (3) sayılı tarifede yazılı olanların, vergi yargısı harçlarına tabi olduğu, harçların, harca mevzu olan işlemlerden dolayı Vergi Mahkemeleri, Bölge İdare Mahkemeleri ve Danıştay'a başvuranlar tarafından ödeneceği, vergi yargısı harçlarının (3) sayılı tarifede yazılı işlemlerden değer ölçüsüne göre nispi esas üzerinden, işlemin nevi ve mahiyetine göre maktu esas üzerinden alınacağı hükümlerine yer verildiği, buna göre, davacıdan, Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla reddedilen ve Danıştay temyiz incelemesi neticesinde onanan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri üzerinden 54,40 TL'den az olmamak üzere binde 4,55 oranında nispi harç alınması gerektiği, diğer taraftan iş bu dava dosyasına ilişkin olarak da davacıdan ayrıca 54,40 TL'den az olmamak kaydıyla reddedilen tutar üzerinden binde 4,55'i oranında nispi karar harcı alınması gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu vergi ziyaı cezalarında tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, Mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu kararın, Danıştay Dördüncü Dairesinin 28/11/2007 tarih ve E:2016/1566, K:2020/7771 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu kararın dava konusu 2007 yılı dönemleri için kesilen vergi ziyaı cezasına tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmı usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:.. sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.