MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/2, 43/1, 52/2-4, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis ve 7.500 TL adli para cezası.


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunda baş müfettiş olarak görev yaparken Adalet Bakanlığı iç denetçiliğine atanan katılan ..."in isminin sanık tarafından kullanılmak suretiyle, mağdur ..."ın Yargıtayda görülmekte olan bir davada, mağdurun menfaatine karar çıkartacağını belirtmek suretiyle sanık ..."in farklı tarihlerde mağdur ..."tan hediye adı altında toplam 6.000 TL para haksız menfaat edindiği, bu şekilde sanığın nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda;
Savunma, katılan anlatımı, mağdur beyanı, tanık ifadeleri ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin kamu görevlileriyle ilişkisinin olduğundan, onlar nezdinde hatırı sayıldığından bahisle ve belli bir işin gördürüleceği vaadiyle aldatmak suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, mağdurdan edindiği 6.000 TL haksız menfaati farklı tarihlerde çeşitli bahanelerle aldığı, eylemin başlangıcında 6.000 TL paradan bahsedilmediği, sanığın aynı kasıt altında farklı tarihlerde katılana karşı aynı suçu birden fazla işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesinde belirtilen zircirleme suç hükümlerinin uygulanması koşullarının oluştuğu anlaşılması karşısında tebliğnamadeki aksi yöndeki düşünceye iştirak edilmemiştir.

TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 K sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.11.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.