Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8148 Esas 2020/2812 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8148
Karar No: 2020/2812
Karar Tarihi: 26.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8148 Esas 2020/2812 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Dosya uzlaşma kapsamında olmasına rağmen uzlaşma sağlanamamıştır. Sanık, teyzesinin oğlu olan kişiyi aramış ve buluşmak istemiştir. Sanık, kişinin evine gitmiş ve Osmanlı Tuğrasına benzer bir işaret olan bir altın göstererek \"Bunlardan 2672 adet daha var. Uygun fiyata alırız.\" demiştir. Kişinin parası olmaması nedeniyle durumu eniştesi olan katılan kişiye anlatmıştır. Katılan, sanık ile görüşmek üzere bir araya gelmiştir ve 40.000 TL tutarında altın alma hususunda ikna olmuştur. Sanık, katılan ve diğer kişiyle birlikte altınların bulunduğu yere gitmek üzere yola çıkmıştır. Sanık, parayı görmeden altınları göstermeyeceğini söylemiştir. Isparta ilinde bankadan 40.000 TL para çeken katılan, parayla birlikte diğer yere gitmiştir. Kişi, parayı görmek istemiş ve katılan da parayı göstermiştir. Daha sonra sanık ve diğer kişi, altınları getireceklerini söyleyerek ayrılmıştır ancak geri gelmemişlerdir. Eylem basit dolandırıcılık suçunu oluşturmaktadır. TCK'nın 157/1, 62, 52/2, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet kararı verilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2018/8148 E. , 2020/2812 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ..."ın, teyzesinin oğlu olan ...’i telefonla aradığı ve buluşmak istediği, bunun üzerine sanığın 08/07/2013 tarihinde..."in evine gittiği, burada ..."e üzerinde Osmanlı Tuğrasına benzer bir işaret olan bir altın gösterip "Bunlardan 2672 adet daha var. Uygun fiyata alırız." dediği,..."in parası olmaması nedeniyle durumu eniştesi olan katılan ..."ye anlattığı ve katılanı 09/07/2013 tarihinde saat 23:30 sularında sanık ile kendi evinde bir araya getirdiği, katılanın 40.000 TL tutarında altın alma hususunda ikna olduğu, ertesi gün ..."in bir araba kiraladığı ve bu araçla katılan ..., sanık ve ...’in birlikte altınların bulunduğu yer olarak söylenen..."e gitmek üzere yola çıktıkları, yolda sanığın, ..."de buluşacakları ... isimli şahsın parayı görmeden altınları göstermeyeceğini söylediği, bunun üzerine katılanın Isparta ilinde ... Bankası"ndan 40.000 TL para çekerek yanına aldığı, parayla birlikte ..."e geldikleri ve hakkında daha önce verilen mahkumiyet hükmü kesinleşen ... ile otogar civarında buluştukları, kendisini Osman olarak tanıtan ...’ın parayı görmek istediği, katılanın parayı gösterdiği ve akrabalık ilişkisinden duyduğu güvenle sanık ..."e 40.000 TL’yi teslim ettiği, sanık ... ve ..."ın, altınları bulunduğu yerden getireceklerini söyleyerek katılan ve ...’in yanından ayrıldıkları; ancak geri gelmedikleri anlaşılmakla; eylemin TCK’nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.