Kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8643 Esas 2020/10418 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1. Sanığın adli sicil kaydında yer alan Bakırköy 53. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2016/54 E. - 2016/301 K. ve 02.09.2016 tarihli kararı, İstanbul 39. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2012/380 E. - 2014/474 K. ve 09.12.2014 tarihli kararında, 5237 sayılı TCK"nın 32/1, 57/1. maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına ve güvenlik tedbirinin uygulanmasına dair kararlar verildiğinin anlaşılması karşısında; TCK"nın 32. maddesi uyarınca, sanığın suç tarihinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı, bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı ve azalmış ise bunun önemli derecede olup olmadığı hususlarında Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan veya Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinden rapor alındıktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2. Sanığın 24.03.2015 tarihli duruşmada zararı tazmin ettiğini beyan etmesi, mahkeme tarafından İstanbul Büyükşehir Belediyesine yazılan müzekkereye istinaden verilen 17.12.2014 tarihli cevabi yazıda kurumun zararının karşılandığının anlaşılması karşısında, öncelikle ödemenin hangi tarihte yapıldığı müşteki ve ilgili kurumdan sorularak, ödemenin soruşturma aşamasında yapılması halinde TCK"nın 168/1 maddesiyle, kovuşturma aşamasında yapılması halinde TCK"nın 168/2 maddesiyle indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında TCK’nın 168/1. maddesi gereğince indirim yapılması,

3. Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin hangi cezalarda ve ne şekilde uygulanacağı 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun’un 108. maddesinde düzenlenmiştir. Bu madde hükümlerine göre mükerrirlere özgü infaz rejiminin ağırlaştırılmış müebbet hapis, müebbet hapis ve süreli hapis cezalarında uygulanabileceği, adli para cezasına mahkûmiyet halinde uygulanmasının mümkün olmadığı gözetilmeden sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının 5237 sayılı TCK’nın 58/6 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
4. Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/927 Esas – 2010/317 Karar sayılı ilamının suç tarihinden sonra 24.10.2013 tarihinde kesinleştiği bu nedenle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 12.10.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi