MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ücret alacağı, sosyal yardım, ikramiye alacağı, bayram yardımı ile öğrenim yardımı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde alt işveren işçisi olarak çalıştığını ve alt işverenin taraf olduğu sendikaya üye olduğunu, bağıtlanan toplu iş sözleşmesi hükümlerinden yararlandırılmadığını belirterek, eksik ödenen işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık, davacının kendi işçisi olmadığını, bu sebeple kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı .... vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Mahkemece verilen kısa kararda kabul edilen işçilik alacak miktarları ile gerekçeli kararın hüküm fıkrasında yazılı alacak miktarları farklı şekilde yazılmıştır.
Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 10.04.1992 tarihli ve 1991/7 esas, 1992/4 kararı gereğince bozma sebebidir. Mahkemece tefhim edilen kısa karar ile sonradan yazılan gerekçeli kararda hüküm altına alınan alacak miktarları yönünde çelişki açık olduğundan kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, 29.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.