Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10974 Esas 2019/6030 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10974
Karar No: 2019/6030
Karar Tarihi: 10.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10974 Esas 2019/6030 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık davasıyla ilgili karar temyiz edilmiştir. Cumhuriyet Savcısı'nın itirazı reddedilmiştir ve beraat hükmü teyit edilmiştir. Ancak sanık hakkındaki hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü, ilgili kanun maddelerinin gözetilmemesi nedeniyle bozulmuştur. Kararda, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ve bu maddenin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın müteahhitin evinin önünde kapısı kilitlenmemiş ve üzerinde anahtar bulunan aracını çalması, TCK'nın 141/1. maddesindeki suç olarak kabul edilmesine rağmen, hüküm 142/1-e maddesi uyarınca verilmiştir. Bu nedenle karar, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesi
- TCK'nın 141/1. maddesi
- TCK'nın 142/1-e maddesi

13. Ceza Dairesi 2018/10974 E. , 2019/6030 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- O yer Cumhuriyet Savcısı"nın sanık ..., ..., ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanık ..."in hırsızlık suçundan hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın müştekinin evinin önünde kapısı kilitlenmemiş vaziyette ve üzerinde anahtarı bulunan aracın çalışması eyleminin TCK"nın 141/1. maddesindeki suçu oluşturmasına rağmen, sanık hakkında TCK"nın 142/1-e maddesi ile hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10/04/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.