15. Ceza Dairesi Esas No: 2017/33484 Karar No: 2020/2811 Karar Tarihi: 25.02.2020
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/33484 Esas 2020/2811 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan 120 TL adli para cezasına çarptırılmış ve mahkeme, hapis cezası ve yasaklanmış hak bulunmadığı gerekçesiyle memnu hakların geri verilmesi talebini reddetmiştir. Ancak, sanığın adli sicil arşiv kaydının bulunması yasaklanmış hak kavramına dahil olduğu için, mahkeme tarafından yapılan değerlendirmede sanığın hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü ve yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilmesi gerektiği belirtilmemiştir. Bu nedenle, sanık müdafii tarafından temyiz edilen kararın bozulması ve detaylı bir şekilde açıklanması gereken kanun maddeleri şunlardır: 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu'nun 13/A maddesi - arşive alınmış ceza kaydının silinme süresi, 14. ve geçici 2. maddeleri - mahkumiyet kaydının arşive alınması ve 6290 sayılı Kanun ile değiştirilen 12. madde - arşive alınma koşullarının oluşması.
15. Ceza Dairesi 2017/33484 E. , 2020/2811 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : Ek karar ile sanık hakkında yasaklanmış herhangi bir hakkın bulunmadığı gerekçesiyle yasaklanmış hakların geri verilmesi talebinin reddi
Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen kararda yasaklanmış herhangi bir hakkın bulunmadığı gerekçesiyle memnu hakların iadesi talebinin reddine dair ek karar, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanık hakkında İstanbul 23. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 2009/548 Esas ve 2009/748 Karar sayılı dosyasında verilen 08/12/2009 tarihli kararda hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan 120 TL adli para cezası verildiği, kararın 16/12/2009 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği, sanığın Adli Para Cezasını 17/05/2010 tarihinde ödeyerek yerine getirdiği, sanık hakkında verilen 05/11/2014 tarihli ek kararda, yasaklanmış herhangi bir hakkın bulunmadığı, mahkumiyet kaydının 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu"nun 14. ve geçici 2. maddeleri gereğince arşive alınmış olduğu ve aynı Kanun"un 6290 sayılı Kanun ile değişik 12. maddesi gereğince arşive alınma koşullarının oluştuğu tarihten itibaren yasaklanmış hakların geri verildiği tarihe göre arşivden silinme süresinin hesaplanacağı, somut olayda mahkemesince sanığın mahkumiyet kararında yasaklanmış hak bulunmadığı gerekçesi ile memnu hakların iadesi talebinin reddedildiği anlaşılmakla; Sanık hakkındaki mahkumiyet kararında her hangi bir hak yoksunluğu yer almasa da bu mahkûmiyet nedeniyle adli sicil arşiv kaydının bulunmasının yasaklanmış hak kavramına dahil olduğu, sanığın cezasının 16/12/2009 tarihinde kesinleştiği, 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu"nun 13/A. maddesinde yer alan 3 yıllık sürenin geçmiş olduğu ve sanığın daha sonra yeni bir suç işlememiş olduğu cihetle, mahkemesince yapılacak değerlendirmede sanığın hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda kanaate ulaşılması durumunda yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı gerekçe ile talebin reddine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.