MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Irza geçme, reşit mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma
HÜKÜM : Reşit mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma suçu yönünden uyarlama talebinin kabulüyle 5237 sayılı TCK lehe kabul edilip, mevcut hüküm iptali ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet, ırza geçme suçu yönünden uyarlama talebinin reddi ile hükmün aynen infazı

İlk derece mahkemesince verilen Ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 40/2. madde ve fıkrasında yer alan “Devlet, işlemlerinde, ilgili kişilerin hangi kanun yolları ve mercilere başvuracağını ve sürelerini belirtmek zorundadır” ve 5271 sayılı CMK"nın 34/2. madde ve fıkrasında bulunan “Kararlarda, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekilleri belirtilir” şeklindeki düzenlemeler nazara alındığında, mahkemece yoklukta verilen Ek kararda 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinin birinci fıkrasında öngörülen ve tebliğden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süre ile başvurulacak kanun yolu ve mercilerinin yer alması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle hükümlü müdafisinin öğrenme üzerine verdiği temyiz dilekçesi süresinde kabul edilerek gereği görüşüldü:
Hükümlü hakkında reşit mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma suçu yönünden 765 sayılı TCK"nın 429/1. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 109/2, 109/3-a, 109/5. maddeleri ve ırza geçme suçu yönünden ise 765 sayılı TCK"nın 416/1, 61/1. maddeleri ile 5237 sayılı TCK"nın 102/2, 102/3-d, 35, (rapor sonucuna göre 102/5) maddeleri esas alınıp, 5252 sayılı Kanunun 9 ve 5237 sayılı Kanunun 7/2. madde-fıkrası gereğince lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve bu kapsamda uygulanacak maddeler cezanın şahsileştirmesini içerdiğinden, duruşmalı yapılacak incelemede her iki kanunla ilgili uygulama denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilerek lehe kanunun tespiti gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde dosya üzerinden ek karar verilmesi,
Kanuna aykırı, hükümlü müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ek kararın 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.