Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/34769 Esas 2019/5774 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; 06/07/2010-28/07/2012 tarihleri arasında davalı şirkette inşaat mühendisi olarak çalıştığını, en son net 3.550.-TL ücret aldığını, iş akdinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatları, yıllık ücretli izin, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil, yol ücreti ile iş kapsamı dışında yapılan işler için ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacının davalı işyerinde haftada 6 gün çalıştığı, bu çalışmasının 3 gününün 08.00-18.00 saatleri arasında, kalan 3 günündeyse 08.00-21.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilmiştir.
08.00-18.00 saatleri arasında çalışmada 1 saat, 08.00-21.00 saatleri arasında çalışmada ise 1,5 saat ara dinlenmesi düşüldüğünde, davacının toplam çalışması 61,5 saat; fazla mesaisi ise 16,5 saattir. Haftalık fazla mesai, mahkemenin kabulüne göre 16,5 saat olduğu halde, maddi hata sonucu 30 saat olarak belirlenip fazla mesai alacağı talebinin buna göre hüküm altına alınması hatalıdır.
3- Hükmedilen miktarların net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.